گالری رویاهای من

پا که به سن می گذارید انتظار کمی آسایش دارید، نه؟

فکر می کنید استحقاقش را دارید.

من اینجور فکر می کردم.

ولی بعد فهمیدم که زندگی پاداش شایستگی سرش نمی شود.

جولین بارنز - کتاب درک یک پایان

گاهی برای کشیدن فریاد

هزاران پیکاسو هم کافی نیست....

تو...

یه نفری

ولی...

همه کسمی

انفرادی شده سلول به سلول تنم

خود من در خود من در خود من

زندانی ست...

حسین جنت مکان

یک تایپوگرافی دیگر از همین متن در ادامه مطلب...

آنلاینِ!؟

خوش به حال صاحبش...

تک اومدیم تک هم میریم

ما رو چه به جفت بودن

زمان را کجا بردی؟

چقدر راه آمده ای؟

چرا شب، این همه صبح است؟

چرا جای دستهایت روی دنیا مانده است؟

چقدر پنجره به من هدیه کردی؟

کدامیک را اول باز کنم؟

چیستا یثربی

تنهایی ام را برمی دارم ؛

و میروم

تو لایق آن نبودی

که عمرم را به خاطرت ؛

در تشت بیندازم ؛بشویم ؛

اتو کنم و دوباره بپوشم!

آرزوهایم به تنم آب رفته است...

تو لایق کوچک شدن آرزوهای من نبودی!

چیستا یثربی

تمامِ دلتنگى هايم را برايش نوشته ام؛
خط به خط...
روز به روز...
ساعت به ساعت...
اما ميترسم!
ميترسم از اينكه بخواند و با پوزخندى از كنارش رد شود!
ميترسم از اينكه بخواند و با يك "مرسى" گفتن،
تمامِ تصوراتم را خراب كند!
ميترسم از اينكه يك نفر قبل از من،
تمامِ اينها را برايش گفته باشد!
شجاعتم تا همين حد بود؛
برايش نوشتن
من جراتِ ارسالش را ندارم!

علی قاضی نظام