نویسنده : معین کریمی
تمرگیده بودم به تنهایی خویش
مرا تو به اغوای بیراهه بردی
به دریاچه خمر خالص کشاندی
و در مستی چشم من غوطه خوردی
بدون سلامی خزیدی کنارم
ولم کن، کجا من؟ کجا عشق؟
سکوتم رضا نیست پس چشم بردار
میان همه لاعلاجان چرا عشق؟
کنار تو و لحن بارانی تو اضافه ام
دو خط چتر بی معنی ام من
دانلود و ادامه شعر در ادامه مطلب...
:: موضوعات مرتبط: اشعار شاعران و ترانه سرایان موسیقی دکلمه خوانی
:: برچسب‌ها: علیرضا آذر غزل دکلمه دکلمه خوانی اشعار اشعار علیرضا آذر شاعر شعرانه شاعرانه شاعر معاصر شاعر کلاسیک شعر نو شعر سپید شعر جدید شعر کهنه شاعر آذر علیرضا آذر pot potry book music
آمار
وب سایت:
