گالری رویاهای من

یک شعر تازه دارم ، شعری برای دیوار 
شعری برای بختک ، شعری برای آوار

تا این غبار می مرد ، یک بار تا همیشه 
باید که می نوشتم ، شعری برای رگبار

این شهر واره زنده است ،‌اما بر آن مسلط 
روحی شبیه چیزی ،‌ چیزی شبیه مردار

ادامه شعر در ادامه مطلب...

اینجــا به دل سپردن من گیر داده اند

مشتی اجل به بردن من گیر داده اند

اینجا همیشه آب تکان می خورد از آب

اما بـــه آب خوردن من گیـــــر  داده اند

مانند شمع در غم تو آب می شوم

مردم به فرم مردن من گیر داده اند

ادامه شعر در ادامه مطلب...

تار گیسوی تو درمشت گره خورده ی باد

خبر از خانه ی ویران شده در مه می داد

من همان نامه ی نفرین شده بودم که مرا

بارها خط زد و تا کرد ولی نفرستاد

ادامه شعر در ادامه مطلب...

سراپا اگر زرد و پژمرده‌ایم

ولی دل به پاییز نسپرده‌ایم

چو گلدان خالی، لب پنجره

پُر از خاطرات ترک خورده‌ایم

اگر داغ دل بود، ما دیده‌ایم

اگر خون دل بود، ما خورده‌ایم

ادامه شعر در ادامه مطلب...

هواي دفترم امشب هواي دلتنگي است
غرور و بغض و نيازم غريق يكرنگي است

دچار مي شوم اينجا ... دچار يك غربت
تمام ثانيه هايم اسير اين جنگي است،

كه در گرفته ميان گريز و جا ماندن
در اين هواي تمنا، چه جاي دلسنگي است؟

بهانه هاي قديمي هنوز بيدارند
براي من كه غرورم شكسته اين ننگي است

ادامه شعر در ادامه مطلب...

تا تو با منی زمانه با من است

بخت و کام جاودانه با من است

تو بهار دلکشی و من چو باغ

شور و شوق صد جوانه با من است

یاد دلنشینت ای امید جان

هر کجا روم روانه با من است

ادامه ی شعر در ادامه مطلب...

من و جام می و معشوق، الباقی اضافات است

اگر هستی که بسم الله، در تأخیر آفات است

مرا محتاج رحم این و آن کردی، ملالی نیست

تو هم محتاج خواهی شد، جهان دار مکافات است...

ز من اقرار با اجبار می گیرند، باور کن

شکایت های من از عشق ازین دست اعترافات است

میان خضر و موسی چون فراق افتاد، فهمیدم

که گاهی واقعیت با حقیقت در منافات است

اگر در اصل، دین حُبّ است و حُبّ در اصل دین، بی شک

به جز دلدادگی هر مذهبی، مُشتی خرافات است...

فاضل نظری

الفبا برای سخن گفتن نیست
برای نوشتن نام توست
اعداد
پیش از تولد تو به صف ایستادند
تا راز زادروز تو را بدانند
دستهای من
برای جست و جوی تو پیدا شدند
دهانم
کشف دهان توست

ای کاشف آتش!
در آسمان دلم توده برفی است
که به خنده های تو دل بسته است

شمس لنگرودی

نه .. من نمی تونم ! نخواه از من !

پیشم نیا وقتی که تب داری!

اونقدر ارزش داره این احساس

که تن ندم آسون به هر کاری!

من سخت معصومانه می خوامت

دنیام امنه تا تو نزدیکی

ما هر دو می سوزیم .. می ترسم

از پله هایی رو به تاریکی!

...

ادامه شعر در ادامه مطلب...